لاما.
(اِخ)
کشیش بودائی تبّت.
نامی که به رؤسا و پیشوایان دین بودائی که در تبّت و مغلستان انتشار دارد اطلاق گردد و اینان ماناسترها و عبادتگاههای این دو کشور را پر کرده اند و به این مناسبت مذهب بودا را مذهب لاما نیز مینامند.
قائد اعظم این روحانیون و تمام پیروان آئین مذکور را «لاما» و یا «دالایی لاما» خوانند و اقامتگاهش شهر لهاسا کرسی تبّت است.
(قاموس الاعلام ترکی).

لامائیسم.
(اِخ)
گونۀ خاصّی از طریقۀ بودا که خصوصاً در تبّت انتشار بسیار یافته است و کشیشان آن را «لاما» گویند.